Tek başına gezmenin her şeyden önce sınırsız özgürlüğü vardır. Kafanıza estiği gibi hareket edebilirsiniz. İstediğiniz zaman sessiz, istediğiniz zamansa kalabalık yerlerde bulunabilirsiniz.
Seyahatinizi tamamen kendi zevkleriniz ve ilgi alanlarınız üzerine yoğunlaştırıp daha çok şey yaşamanız, karar vermekle vakit kaybetmemeniz, masrafları kendi isteklerinize göre ayarlamanız gibi pek çok avantaja sahiptir.
Bazıları için yalnız yemek yemek bile, özellikle seyahatlerde kâbus niteliğinde olabilir. Bunu aşmak kolay. Yanınıza bir dergi veya kitap alın, satırlar arasında kaybolurken yemeğin keyfini çıkarın.
İlla birisi olsun diyorsanız, bugünlerde toplu oturulup yemek yenilen pek çok restoran var, bu tip olanları tercih edin. Masayı paylaştığınız insanlardan biri oldukça konuşkan çıkacak, belki sinirinizi bozacak kadar zırvalayacak, belki de tatilinizin yolunu değiştirecek kadar enteresan gelecek.
Unutmayın ki bulunduğunuz yörenin insanları siz yalnızken sizinle daha çok ilgilenecek, arkadaş gruplarına girmeniz daha kolay olacaktır. Yalnız gezenler asla yalnız kalmazlar.
Akşam olunca, üzerinize bir üzüntü çökebilir. Bütün geceyi yalnız başınıza odada oturup geçirmek yerine, şehirdeki aktivitelere bir göz atın. Ya da şehrin en kalabalık caddelerinden birinde yürüyüşe çıkın. Bir konsere ya da tiyatroya gidin.
Eğer kasabavari bir yerde iseniz, bir kafede oturup, bir şeyler için. Kendinizin keyfini çıkarın. Kimsenin daha iyi hissetmek için bir başkasına ihtiyacı yoktur. Kendini iyi bilen insan, kendini mutlu etmeyi de bilir. Eğer bir fikriniz yoksa keşfetmek için iyi bir fırsat.
Ayrıca bütün sorumlulukları tek başınıza almanızın ve halletmek zorunda olmanızın da kişiliğinizin gelişimine önemli katkısı vardır. Kendi ayaklarınız üzerinde durabilmek ve bunu kendinize kanıtlamak, kendinize olan güveninizi yenilemek ve kendinizi, yalnızca yüreğinizi dinlemek için hayatta en az bir kere yalnız seyahat edilmeli…
Bunun için, öncelikle kişiliksiz kalabalıklardan yakanızı kurtarın. Turmuş, rehbermiş, seyahat acentesiymiş bırakın bunları. Hiçbir şey düşünmeyin. İzin verin sizi iç sesiniz yönetsin.
Bireysel özgürlüğünüzü yaşayın. Bir haftalık bile olsa zincirlerinizi koparın. GEZGİN olun. Başkalarının denetimindeki bir dünyada tek başınıza yolculuk edin!
Bir gezgin olarak yapılan yolculuklar insanın kendi içine yapmış olduğu yolculuklardır aslında. Karar vermek ve gitmek, en zor olan kısmı. Gerisi her şeyi bir kenara bırakmak, kendinle göz göze gelmek, baş başa kalmaktır…
* * *
Yaptığım yolculuklarla yaşadığım ülkeyi, dünyadaki diğer yerleri, dağları, ırmakları, kasabaları, meydanları görme mutluluğuna eriştim. Bunlar beni geliştirdi, olgunlaştırdı. Kilometre kilometre hissettim bunu.
Neydi beni bulunduğum yerden başka diyarlara doğru çeken şey? diye düşünmüşümdür. Aslında çoğu zaman yollar çağırdı beni. Hiç aklımda yokken, hatta gidecek halim, isteğim yokken bile gitmeyi seçtim. Dünyanın derinliklerine doğru adımlarım sıklaştıkça yolculuklarımdaki coşkumda arttı.
Bu yüzden olsa gerek, uçağa binip ver elini Türkiye dediğimde bu zaman sürecinde çok şey görmüş olmanın yanı sıra, birçok şeyi de görememiş olmanın getirdiği hüznü hep yaşarım.
