BEDEL ÖDEMEDEN OLMAZ

Belediye Başkanı Bülent Hamdi Cingil, on yıldır Yenişehir’i yönetiyor.
Kendi yakın çevresinden, muhaliflerine kadar herkesin ortak kanaati, bu işi iyi yapmadığı yönünde.
Söylenmiyor olması ya da farklı gösterilmeye çalışılması bu gerçeği değiştirmez.
Farklı düşünenler için belirteyim,
Amacım, bu tespitin doğruluğunu ispat etmek değil.
Yapılanların, belediyecilik hizmeti olmadığının altını çizmek.
Yapılanlar arasında, önemli işler olarak sayılan ve gazetelere büyük puntolarla haber olan başlıklara bir bakalım.
Bursa’ya gelen ve Yenişehir Havaalanı’na inen, hükümet temsilcilerini karşılamak ve uğurlamak.
Protokol gereği, yapılan toplantı ve törenlere katılmak.
Her tür halı saha turnuvalarında, birinci dereceden sorumluluk üslenmek, başlama vuruşlarını bizzat yapmak.
Yılda bir kez mutlaka çöp konteynırlarını yıkanmasını sağlamak.
Mezarlığı temiz tutmak, yabani ot ve haşere mücadelesi yapmak.
Sahipsiz hayvanları Bursa’ya nakletmek.
Yine yılda bir kez de olsa Yenişehir’in işlek caddelerini yıkamak.
Önce kaldırım yapmak, 10 yıl sonra engellilerin varlığını hatırlayıp düzeltmeye çalışmak ve bunu “kaldırımlarda engelsiz yürüyüş etkinliği” adıyla şova dönüştürmek.
Okullarımızın, derneklerimizin ve Yenişehir’de etkinlik düzenleyecek olan herkesin emeğinin üstüne oturmak.
Başına “Yenişehir belediyesi ile ortaklaşa” ibaresi koymak kaydıyla destek verileceğini söylemek ve bu etkinliklerden kendine pay çıkarmak.
Bu sıralamayı sürdürmek mümkün ama gerekli değil.
Başkan Cingil ’in Belediyecilik anlayışı bu.
Cingil ‘in bu belediyecilik anlayışı sayesinde, Yenişehir insanı, Bursa Büyükşehir’e bağlanmayı yadırgamayacak.
Çünkü Belediyecilik hizmetleri, Cingil ‘in şu anda yaptıkları ve adına Belediyecilik dediği işlerle sınırlandırılacak.
Asıl konuşulması ve eleştirilmesi gereken Cingil değil.
Cingil ‘in Yenişehir Belediyesi ve kendi adına beklentileri bu kadar ve bunları yapıyor.
Asıl konuşulması gereken sivil toplum kuruluşları, siyasi partiler, dernekler ve tüm bireyler. Kısaca, toplumun tamamı.
Beklentilerimizi kaybettik.
Bize sunulanı, belediye hizmeti sandık ve kabullendik.
Hiçbirimiz, beklentileri değiştirmek ve büyütmek adına bir şey yapmadık.
Bunun farkına varmak için verilen demeçleri incelemek bile yeterli olur.
Hiçbirinde beklentileri değiştirip büyütecek bir yaklaşım bulamazsınız.
Sınırları Cingil tarafından çizilmiş alanda, kendi rollerini yerine getiriyorlar.
Bunu, Cingil ‘in işini kolaylaştırmak adına yapmıyorlar.
Kendi beklentileri ile Cingil ‘in çizdiği sınırlar arasında bir farlılık olmadığı için yapıyorlar.
Onların beklentileri de küçük.
Muhalif Meclis üyeleri tarafından Cingil’e yöneltilen sorular ile istekleri incelendiğinde durum daha net anlaşılacaktır.
Sorular beklenti ürünü değil, umutsuzluk örnekleridir.
Bu anlamda, zaten çaresiz olduğunu düşünen insanlara umut verecek sorular değildir.
Örneğin; hangi meclis üyesi “evet ”ya da “hayır” diyerek oy kullandığı 2011 Yılı Belediye Başkanlığı Faaliyet Raporunu okudu?
Okudu da 75.000 TL bedelle kiralanan portatif havuzu niye görmedi?
Gördüyse niye sormadı?
Bu nasıl bir kira bedelidir? Demedi.
El elin eşeğini türkü söyleyerek ararmış.
Bizim meclis üyelerimiz de böyle.
Hiçbirinde halk için bir şey yapma umut ve beklentisi kalmamış.
Asıl sorun burada.
Sorunun temelinde, beklentilerin küçülmüş olması ya da hiç kalmaması var.
Hayatın her alanına dair beklentilerimizi değiştirmek ve büyütmek zorundayız.
Beklenti, hayatımızı ve davranışlarımızı etkiler.
Geleceğimizi düşünmeye başlar, olacakları tahmin etmeye çalışırız.
Plan yaparız. Çalışır, çabalarız.
İçinde bulunduğumuz durumun daha iyi olacağını umarız.
Beklenti, eksilmeyen umutlarımızdır.
Beklentilerimiz değişince davranışlarımız da değişir.
Bazılarımız, yeni koşullara uyar, beklentilerini değiştirmeyi başarır.
Bazılarımız ise bir şeylerin aynı şekilde devam edeceğine inanır ve bekler.
Bizler bekleyenlerdeniz.
Fırsat veya hüsran olarak bilinen sonuçların kaynağında bu anlayış farkı vardır.
Sorunun çözümü için beklentileri değiştirip yükseltmek gerekir.
Her defasında hayal kırıklığı yaşamış, hüsrana uğramış, umutsuzluğa düşmüş bireylerin beklentilerini değiştirmek kolay değildir.
Bedel ödemeden olmaz.