Dün mü, bugün mü, yarın mı?

İrdelenmesi ya da üzerinde derin düşünülmesi gereken bu konunun farkına varılmasını istiyorum…
Çok zor bir şey istediğimin de be farkındayım aslında…
Dünü ve yarını düşünmeyi düstur edinen dünya insanlarını nasıl ikna edebilirim, düşünülmesi ya da farkına varılması gereken konunun bugün, hatta içinde bulunulan an olması gerektiği hususunda…
Geçmiş, zaten adı üstünde geçmiş…
Salisesini bile değiştiremezsiniz…
Gelecek ise bir muamma saniyesini bilemezsiniz…
Elinizde sahip olduğunuz ya da başka bir deyişle gerçek olan tek şeyin şu an olduğunun farkına vardığınızda inanın çok rahatlayacaksınız…
Size empoze edilen geçmişle ilgili ya da gelecekte
olacağı söylenen paradigmaların etkisinden kurtulamayacağınızı
biliyorum…
Tabiî ki geçmişimizle ilgili söylenen Adem ile Havva’dan gelişimimizi ya da ölünce Cennet ya da Cehenneme gideceğimizi de paradigma olarak algılamanızı istemiyorum…
Elbette Adem ile Havva’dan geldik ve de bir Cennete ya da bir çoğunuzu orada göremeyeceğim Cehenneme gideceğiz…
Biraz ilerisinde de Akkuyu var zaten şu nükleer santralin yapılması düşünülen…
Neyse bırakın etrafta olan bitenin farkında olmayı…
Kendinizin farkına varın diyorum mutlu olmanız adına…
Şu andaki kendinizin bile farkında olmadığınızı belirmek istiyorum…
Nasıl mı farkında olacaksınız şu andaki kendinizden?
Detayını daha sonra anlatırım ama işe nefes aldığımızın bile farkında olmamız gerektiğinden başlayabiliriz…
Nefesi alıyoruz., süresi o ana bağlı…
Bir saniye içeride tutup geri dışarı veriyoruz…
Bir saniye daha duru tekrar nefes alıyoruz…
Bunun farkına varabilmenin paradigmalarınızdan kurtulmanıza nasıl yardımcı olacağını da anlatacağım…
Ama şartım öncelikle nefes alıp içinizde bir saniye
tuttuktan sonra geri dışarı verdiğinizin farkına varın…
Ve bunu kırk sekiz dakika boyunca yapabilmenin size sağlayacağı erdeme dikkatinizi çekeceğim…
Ancak bu farkında olmayı bir dakika bile sürdüremeyeceğinizden de Haziran 2011 den de eminim…